Prolog.

  ` Czym są wspomnienia ? Każde z nich, te większe, jak i te mniejsze, mają swój kolor, zapach, smak. Niektóre spływają delikatnie na dno duszy, a inne zarysowują się w niej zapamiętale, nie pytając nas o zdanie ..

    Siedzę w samolocie do Dortmundu. Opuszczam swój kraj, miasto. Czy to ucieczka ? Być może. Jestem zwykłym tchórzem, który ucieka od wspomnień. Nie potrafię, nie potrafię inaczej. Wszystko przypomina mi o tym felernym dniu. A co jeśli to wszystko by się nie wydarzyło ? Bylibyśmy szczęśliwi.

Ja nie siedziałabym teraz o tym samolocie, nie musiałabym wyjeżdżać .. Uciekać .. Teraz jestem sama. Zupełnie sama. Nie mam nikogo, prócz wujka Juergena i dziadków w Polsce, ale z nimi i tak nigdy nie utrzymywaliśmy kontaktu. Teraz tego żałuję. Tam w Niemczech muszę ułożyć sobie życie, znaleźć pracę. Teraz to jest dla mnie ważne.

Nie mam nawet przyjaciół. Zawsze odróżniałam się od tłumu. Zawsze byłam inna. Jedni twierdzili, że wyjątkowa, inni zaś, że dziwna. Zdecydowanie więcej było tych drugich.

Ok, koniec. Koniec tego użalania się nad sobą. Teraz rozpoczynam w swoim życiu nowy rozdział. Ciekawa jestem, co przyniesie los.